Omslag
(door Pieter Maessen, juni 2012)
Peter ter Horst, de laatste hoofdredacteur van de Haagsche Courant, beschrijft in De dag dat de krant viel hoe hij van alles geprobeerd heeft om zijn zelfstandige dagblad overeind te houden. Aan Peter heeft het niet gelegen. Hij is een bijtertje, zoals ik uit eigen ervaring weet. Eind jaren ’80 waren we een beetje elkaars rivalen op de redactie van NRC Handelsblad. Peter was chef van de verslaggeverij en ik chef van de redactie Binnenland. Hij probeerde natuurlijk zo veel mogelijk ruimte voor de stukken van zijn mensen in de krant te krijgen, terwijl ik onder meer moest zorgen dat er ook ruimte zou zijn voor andere redacteuren, zoals die van de Haagse redactie.
Opzegging
In zijn boek geeft Ter Horst een hard oordeel over de kwaliteit die hij bij de Haagsche Courant aantrof. Het was er een ingedutte boel waar redacteuren werkten die 58 vakantiedagen per jaar hadden en die met zes man maar één pagina hoefden te vullen. Ondanks twee ontslagrondes en pogingen tot creatieve innovaties ging het steeds slechter met de Haagsche. In die tijd, omstreeks 2002, hoorde ik om mij heen dat Hagenaars hun abonnement opzegden. Ze vonden de krant niks meer. Maar ze beseften niet dat hun opzegging wezenlijk ertoe bijdroeg dat de stad zijn laatste dagblad ging verliezen. Uitgeverij Wegener zag alleen een toekomst door de HC te nemen in het Algemeen Dagblad, maar dat vindt de Haagse elite –begrijpelijk– ook weer niks.
Als alternatief riepen oud-redacteuren van de Haagsche Courant vijf jaar geleden het weekblad Den Haag Centraal in het leven. Het is elitair en onevenwichtig en de vormgeving is belabberd, maar het heeft (dankzij een subsidie) gelukkig een paar bekwame politieke redacteuren. Tegelijk is het ook invloedrijk, omdat de elite het leest en de Haagse besluitvormers het dus serieus nemen.
Parool
Was een alternatief geweest voor de ondergang van de zelfstandige Haagsche Courant? Ik kijk met jaloezie naar Amsterdam, dat over die prachtige krant Het Parool beschikt. Wat zou het mooi zijn als Het Parool een editie zou maken voor de zuidelijke Randstad. Die editie zou haar aandacht moeten richten op de vier belangrijkste steden: Leiden, Den Haag, Delft en Rotterdam. Met als aandachtsgebieden: de lokale politiek, de sociale en economische ontwikkeling van de steden, de drie universiteiten, de internationale instellingen, cultuur, uitgaan en societynieuws. Het zou dus geen volksdagblad worden, maar dit zijn wel de onderwerpen die ertoe doen bij de mensen die aan de touwtjes trekken. Misschien is een dagblad te veel gevraagd, een wekelijks Parool voor de Metropoolregio Rotterdam-Den Haag zou al geweldig zijn.
